Czy to w ogóle jest możliwe? Oczywiście i wcale nie musisz pozbywać się tego uczucia. Wręcz przeciwnie, powinnaś nauczyć sieje akceptować.
Chorobliwa zazdrość? skąd się bierze? Jak możemy regulować zazdrość, odzyskać kontrolę nad sobą i nie zniszczyć związku. Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek, Zazdrość, ehhh temat rzeka, pisałam o niej już wcześniej powołując się na tę ⇓ doskonałą książkę (jeszcze zanim wyszła w języku polskim). skoro historia zazdrości pewnie sięga prapoczątków powstania człowieka; skoro zazdrość dotyczy nie tylko naszych dalekich kuzynów małp ale także psów a nawet szczurów!(Morris i in., 2008). skoro zazdrość to jeden z częstszych problemów z jakim borykają się pary które znam, to zdecydowanie jest o czym pisać. Czym zazdrość jest na pewno wiecie, ale dla przypomnienia: a dla tych co zatęsknili za klasyką tutaj oryginalna piosenka Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek, Uwaga, nie zamierzam pisać w tytule że to recenzja bo wtedy olewacie moje artykuły i nie czytacie. A ja nigdy nie piszę o samej książce – wręcz przeciwnie, książka jest dla mnie okazją do omówienia jakiegoś tematu. Recenzja jest efektem ubocznym. Taka okazja nadarzyła się po przeczytaniu książki: Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek. Autor, Robert Leahy jest nie dość że znawcą tematu to jeszcze pięknie pisze: “Wszyscy jesteśmy upadłymi aniołami (…) Nikt nie jest wolny od zazdrości, urazy, zawiści, nudy, złości czy rozczarowań.” Ale zacznijmy od początku, Każda Emocja ma sens Każda nasza emocja ma głęboki sens ewolucyjny, czyli musi być użyteczna dla naszego gatunku, inaczej by odpadła na drodze selekcji naturalnej. Czas trwania współczesności w porównaniu dla całego czasu kiedy nasz mózg ewoluował jest niczym pierd mamuta (krótki). Część naszego mózgu odpowiedzialna za emocje nie zdążyła się jeszcze zaktualizować do współczesności. Dlatego niektórzy mówią o gadzim mózgu, inni o umyśle jaskiniowca, w każdym razie jak pięknie napisano w Harvard Business Review: Możesz wyciągnąć człowieka z epoki kamienia łupanego, ale epoki kamienia łupanego z człowieka – nigdy -Nigel Nicholson Sawanna, czy tam jaskinia – nieważne Więc wyobraźmy sobie te stare, prehistoryczne czasy: żyjemy w grupkach na sawannie. No dobrze, ale moja licentia poetica, zezwala mi na pewne zmiany w tej opowieści, więc wyobraźmy sobie jednak proszę jaskinię (choć w sumie otwarta przestrzeń sawanny jest jeszcze bardziej zagrażająca, dobra: stop!). Wyobraźmy sobie tamte czasy, czasy samych zagrożeń. A więc urodziłaś się w brudnej jaskini, chodzisz w skrawkach kiepsko oprawionej skóry, zwykle głodna i nocą często zziębnięta. Ojciec spadł ze skały, brat umarł na jakąś dziwną chorobę (był cały w komiczne kropki), siostra została zabita przez mamuta. Choroby, głód, wypadki są twoją codziennością. Wyobraź sobie, że się NA CIEBIE POLUJE. Tak, dokładnie, wychodzisz normalnie rano na ganek (przed jaskinią) a tu nagle SRU! i już przemierzasz sawannę niesiona na kłach tygrysa szablozębnego. Matka jaskiniowca No więc żyjesz w tej jaskini straumatyzowana licznymi i tragicznymi śmierciami twoich krewnych. Masz 8 dzieci. Żywicie się tym co znajdziecie na bieżąco (jakieś jagody, liście, szczaw- wiadomo podstawa), ale głównie głodujecie. Czasami zdarza się że twój facet coś upoluje. Wtedy jest wielkie święto: jecie mięso i wreszcie idziecie spać najedzeni. Macie też skóry, czasami futra, dzieci mogą się pobawić zębami i pazurami bestii. Jest czadowo, to jedyne wasze szczęśliwe dni. Poza tym twój facet broni ciebie i dzieci przed innymi mężczyznami, niestety ale przemoc jest dla was codziennością. Zazdrosna Kobieta z Jaskini I teraz któregoś dnia, widzisz jak twój mężczyzna opierając się o skalistą ścianę patrzy głęboko w oczy tej lafiryndzie z rudymi kłakami, ona natomiast się cała wygina, zagina i macha rzęsami. K****! ledwo toto od ziemi odrosło a już odbijać mi faceta chce – myślisz. I dobra, podchodzisz do tej rudej i mówisz: ostatni raz Cię widzę z moim facetem, a nawet w tym kwadracie jaskini -albo tego pożałujesz! Sącząca się trucizna zazdrości Czy rozpoznajecie ten jad? Taka właśnie jest zazdrość! No nic dziwnego! Przecież nasze dzieci muszą coś jeść i być bezpieczne! Więc jeśli spojrzymy na emocje, jako na wysoko dostosowane programy ewolucyjne, które mają pomagać w przetrwaniu gatunku to naprawdę nie powinniśmy się dziwić, że zazdrość pcha nas do zepchnięcia tej rudej ze skały, no, albo przynajmniej do rozmyślań na ten temat. Czy to oznacza że mamy się poddać emocji i zrobić jakąś krzywdę rywalce? (no weź, tylko taka tyci, tyci zemsta). Dokładnie na odwrót, mamy przyznać, że ta emocja istnieje i że ma wielką władzę nad nami. Nie ma nic groźniejszego niż nierozpoznawane, nie uznawane emocje. To właśnie wtedy niszczymy nasze związki, rabujemy samych siebie z fajnych relacji. NIE, emocje trzeba regulować. Trudne to w kulturze która tak łatwo unieważnia to co czujemy: Co poradzą ci ludzie kiedy powiesz im o zazdrości Jak czytamy w książce na stronie 15, typowe teksty ludzi w reakcji na komunikat o zazdrości będą mniej więcej takie: Pewnie masz niskie poczucie własnej wartości. Musisz przestać o tym myśleć. Spróbuj myśleć pozytywnie. Dlaczego karzesz samego siebie? Nie masz prawa odczuwać zazdrości. Nie zrobiłem nic złego. Powinieneś po prostu mi zaufać. Jesteś porąbany. dodam jeszcze kilka od siebie: Powinnaś się cieszyć że masz młodzą siostrę. Przecież chciałeś braciszka. Chyba mam prawo mieć inne przyjaciółki? To naprawdę podłe, że jesteś zazdrosna o dziecko! Unieważnianie jest przeciwskuteczne Mam nadzieję, że czytelnicy bloga doskonale zdają sobie sprawę że to wszystko unieważnienia. Czyli ktoś mówi nam że nasze emocje są złe, błędne, wydziwione czy przesadzone. Tymczasem emocje po prostu są, przychodzą do nas i zmieniają się jak pogoda. Tak rozumiem, że pogoda w stylu burzy śnieżnej (zazdrość) nie jest może ulubioną, jednak zżymanie się na jej istnienie jest po prostu absurdalne, zupełnie nieskuteczne a często szkodliwe. Emocje są jak pogoda Wysokie poczucie wartości nie chroni nas przed burzą śnieżną, nie możemy też nie myśleć o burzy śnieżnej bo tylko wylądujemy w śnieżnej zaspie, mówienie sobie, że świeci słońce kiedy biała maź wali nam w twarz jest dość absurdalne, tak samo sugerowanie że celowo wywołuję śnieg, by się ukarać czy że mam magicznie zatrzymać zawieję. pozostałe punkty to w drugą stronę, czyli druga osoba tłumaczy się, że nie spowodowała przecież tej śnieżnej burzy więc burza powinna zniknąć. Czy to oznacza że mamy położyć się w zaspie i załamać? A może zbudować igloo i siedzieć tam z naszym ukochanym przez wieczność żeby zawsze być go pewnym? Wręcz przeciwnie, żadne z tych rozwiązań nie sprawi że zrobi nam się naprawdę ciepło (że zazdrość zmaleje). Zazdrość: najważniejsze informacje: Robert Leahy świetnie podsumował najważniejsze informacje o zazdrości (s. 35) że: to potężna emocja, najczęściej towarzyszą jej różne emocje: lęk przed opuszczeniem, złość, wstyd, niepokój, bezradność, poczucie beznadzieji, smutek, istnieje różnica pomiędzy czuciem zazdrości a działaniem pod jej wpływem, nie jesteś sam, prawie u każdego da się wzbudzić zazdrość, to ewolucja wbudowała w nas emocje w tym zazdrość, zazdrość jest inna u mężczyzn (seksualna) niż u kobiet (emocjonalna) → tutaj więcej, zazdrość występuje od kiedy ludzie są na ziemi, a można ją prześledzić do czasów kiedy człowiek nauczył się pisać, zazdrość dotyczy wszystkich, występuje nawet u niemowląt, dzieci i zwierząt! Czy jesteś zazdrosna? zazdrosny? No dobra, to skoro już wiemy że mamy przesrane, to spróbujmy się jakoś odnaleźć w tej trudnej sytuacji. Na początek test, czy faktycznie zazdrość cię dotyczy (Leahy s. 39). Teraz proszę cię żebyś odwołała się do swojego Umysłu Emocjonalnego. Nie do mądralińskiej która przeczytała wszystkie poradniki i rozwinęła się tak bardzo, że lada dzień zacznie lewitować. Tylko do tego rozwrzeszczanego, zapłakanego dzieciaka wewnątrz ciebie, głuchego na wszelkie racjonalne argumenty. Patrz bardziej na swoje zachowanie, emocje, niż poglądy. Oceniaj każde pytanie według tej skali: 0 – Nigdy 1 – Rzadko 2 – Czasami 3 – Często 4 – Zawsze Test na Zazdrość Wypytuję partnera/partnerkę o jego/jej wcześniejsze związki. Denerwuję się, kiedy słyszę o jego/jej wcześniejszych związkach. Porównuję się z jego/jej byłymi partner(k)ami i to mnie dręczy. Wypytuję partnera/partnerkę, żeby się dowiedzieć, co się dzieje. Kiedy mój partner/partnerka wychodzi beze mnie, pytam go/ją, z kim rozmawiał(a) lub kto siedział obok niego/niej. Staram się przerywać rozmowy mojego partnera/ partnerki z innymi osobami płci przeciwnej. Staram się sprawdzać maile lub SMS-y mojego partnera/partnerki. Sprawdzam rozmowy telefoniczne i wiadomości mojego partnera/partnerki. Sprawdzam GPS mojego partnera/partnerki, żeby dowiedzieć się, gdzie był(a). Domagam się od partnera/partnerki zapewnień, że mogę mu/jej zaufać. Zamykam się w sobie, gdy mam podejrzenia wobec partnera/partnerki. Oskarżam partnera/partnerkę o to, że interesuje się kimś innym. Błagam partnera/partnerkę, by nie flirtował(a) z innymi. Krytykuje partnera/partnerkę lub – gdy wydaje mi się, że może być kimś zainteresowany/zainteresowana -mówię negatywne rzeczy o tej osobie. Staram się wzbudzić w partnerze/partnerce poczucie winy. Kiedy jestem zazdrosna/zazdrosny, próbuję sprowokować partnera/partnerkę do kłótni. Kiedy jestem zazdrosna/zazdrosny, próbuję uwodzić mojego partnera/partnerkę, by odzyskać pewność siebie lub poczuć się lepiej. Śledzę partnera/partnerkę, by dowiedzieć się, co się dzieje. Grożę partnerowi partnerce rozstaniem, separacją lub rozwodem. Grożę partnerowi partnerce użyciem przemocy. Byłem agresywny/byłam agresywna, kiedy czułem/czułam zazdrość. Staram się powstrzymywać partnera/partnerkę przed wyjazdami lub robieniem różnych rzeczy. Krytykuję siebie przy partnerze/partnerce. Szukam innych partnerów/partnerek. Flirtuję z innymi, żeby wzbudzić zazdrość w partnerze/ partnerce. Nie ufam mojemu partnerowi/mojej partnerce. Martwię się, że partner/partnerka może mnie zdradzać. Nie lubiç, gdy mój partner ma koleżanki z pracy lub przyjaciółki, które mogą być dla niego atrakcyjne./Nie lubię, gdy moja partnerka ma kolegów z pracy lub przyjaciół, którzy mogą być dla niej atrakcyjni. Denerwuję się, jeśli mój partner/partnerka kogoś dotknie lub pocałuje, albo tańczy z kimś innym. Denerwuję się, jeśli jakaś osoba płci przeciwnej wydaje się zainteresowana moim partnerem/partnerką. Najpierw zobacz czy dostrzegasz coś w swoich odpowiedziach. Może coś cię zaskoczyło w tym teście na zazdrość? Odkryłaś coś nowego? Według autora 4 odpowiedzi czasami (lub więcej) oznacza że możesz mieć problem z zazdrością, jeśli zdobyłaś 12 lub więcej punktów to raczej masz problem i zazdrość w związku przysparza ci cierpień. Zazdrość UZASADNIONA Cały ten artykuł NIE DOTYCZY sytuacji kiedy moja zazdrość jest UZASADNIONA czyli faktycznie zostałam zdradzona przez partnera, partnerkę. Wtedy, jeśli chcemy nadal być razem obowiązują zupełnie inne zasady, →opisane tutaj. Generalnie emocji uzasadnionych faktami najczęściej nie regulujemy (chyba że naprawdę w wyjątkowych sytuacjach musimy). W przypadku zazdrości uzasadnionej mogę sobie wyobrazić różne sytuacje kiedy muszę zazdrość regulować bo jest dla mnie niepomocna np.: partner/ka mnie zdradza ale moje emocje są nieefektywne (za silne) bo np. trzymam nóż i mam ochotę coś zrobić i to przyniesie mi jeszcze więcej problemów. partner/ka mnie zdradza, ale moje wartości i/lub wiara nie pozwalają mi się rozstać (wszelkie rozmowy, by się rozstał/a z kochanką/kiem zawiodły), nie mam więc wyjścia niż regulować emocje. oczywiście życie pisze dużo dziksze scenariusze, na pewno jest wiele takich przykładów. Zazdrość NIEUZASADNIONA Uwaga! to wszystko dotyczy zazdrości NIEUZASADNIONEJ (ewentualnie nieefektywnej, za silnej itp). Czyli mam kogoś, kto jest obiektywnie godny zaufania, ale mimo to zazdrość mnie zalewa przy każdej okazji. wyjeżdża w delegację a ja nie mogę spać. wychodzi z kolegami a ja się męczę – chcę mu tego zabronić. spędza czas z dzieckiem a ja siedzę i bardzo to przeżywam. przyjaciółka ma inne przyjaciółki a ja nie mogę tego znieść kiedy się z nimi widuje itd. Mój partner flirciarz Trudność rośnie, kiedy mój partner jest uwodzicielski z natury. Są takie osoby, które flirtują nie zdając sobie z tego sprawy. Niektóre robią to zawsze i wszędzie i z każdym. Nie wspomnę nawet o piramidalnej trudności gdyby osoba z którą jestem miała styl osobowości lub wręcz zaburzenie osobowości histrionicznej. Oczywiście bycie w parze wymaga kompromisów. Jasne, że mogłabym poprosić partnera żeby nie spotykał się ze swoimi byłymi. Jednak kompromis to ustępstwo również z mojej strony, nie mogę więc zabronić mu takich spotkań (jeśli chcę zdrowej relacji, musi być równowaga w dawaniu i braniu). Chorobliwa zazdrość Tak potocznie mówi się na kogoś kto odczuwa nieuzasadnioną zazdrość: że jest chorobliwie zazdrosny. Ja jednak wolę takie określenia które nie obarczają nas dodatkowo wstydem. Przypominam o wielkim znaczeniu meta emocji (nazywanych też emocje wtórne). Meta emocje to emocje z powodu emocji. Kiedy zawstydzamy ludzi, że coś czują, wtedy mogą się zacząć stale wstydzić swoich doświadczeń wewnętrznych. Wstyd jest emocją która każe ukrywać. Mamy potem ludzi którzy zaprzeczają temu co czują, spychają swoje emocje tak głęboko, że na wierzchu zostaje tylko złość, lub pozorny spokój. Przecież ja się wcale nie złoszczę Takie osoby potem: z zaciśniętymi szczękami mówią: ja się przecież wcale nie wkurzam; mówią podniesionym głosem: przecież jestem spokojny; sprawdzają telefon partnera: wcale nie jestem zazdrosny; rzucają złośliwe uwagi: wszystko jest w porządku- mówią; wymiotują przed wyjściem na randkę: absolutnie się nie boję, to problem z żołądkiem. tak działa nasza “chłopaki nie płaczą kultura” – wiele osób nie ma pojęcia o tym że ma jakieś emocje. To zupełnie jakby ktoś nie wiedział że ma serce czy płuca. Zazdrość? u mnie? Mam nadzieję, że test rozwiał wasze wątpliwości i potraficie już przyznać: tak, czuję zazdrość, to problem w moim życiu. Bo jeśli to nie problem to nie czytaj tego, tylko pobaw się z psem, poczytaj jakąś powieść, zrób coś fajnego dla siebie. Tutaj rozmawiają osoby, którym zazdrość uprzykrza życie. Uprzykrza tak bardzo, że mają motywację by coś z nią faktycznie zrobić. Przywiązanie Nasze przywiązanie to matryca tego jak wchodzimy w związki, nasz wzorzec miłości czyli też: przekonania na temat tego jak związek powinien wyglądać; co powinnam robić, co powinna robić druga osoba (np. że koniecznie musimy dobrze wypadać wśród znajomych, że partner powinien obsypywać kwiatami albo dbać o dom, że powinnam mieć dużo przestrzeni i wolności w związku). wyobrażenie miłości, czym dla mnie jest miłość (np. walką z przeciwieństwami losu, że to euforyczne wzloty i straszliwe upadki, wieczną tęsknotą, cierpieniem, zazdrością). i wiele innych →zobacz jak wiele. Czym jest miłość? Niestety dużo z tych przekonań pozostaje poza naszym poznaniem. Podam wam przykłady z mojej pracy: osoba z przywiązaniem unikającym (często uważa siebie za bezpiecznie przywiązaną) – myślę że to dlatego ponieważ te osoby mało myślą na temat związku, nie dzielą włosa na czworo od nastoletniości na temat relacji w których są w stylu: “jak myślisz co on teraz zrobi?”; “czy robiąc XYZ nie zniszczyłam jej zaufania?”, powiecie: aaaa faceci, chodzi ci o różnice płciowe. Macie tylko trochę racji, 70% wśród osób przywiązanych unikowo to mężczyźni, ale zostaje 30%, czyli co 3 kobieta również ma unikowe przywiązanie. taka osoba może nie mieć dostępu do swoich przekonań albo mieć przekonania w stylu: najważniejsza w związku jest przestrzeń; nie chcę się skupiać na związku; nie mam ochoty na poważne zobowiązania; osoby lękowo zaabsorbowane będą z kolei z całym przekonaniem przekonywać że: miłość jest dla mnie najważniejsza; my jako para sobie wystarczymy, nie potrzebujemy innych ludzi; jestem bardzo zazdrosna i on/ona musi się dostosować; jestem wrażliwa i dlatego moja druga połowa (dbając o mnie) musi zgodzić się na moje zasady (nie, nie musi); jeśli się naprawdę kochamy nie powinniśmy mieć przed sobą tajemnic. Z pewnością takie przekonania będą bardzo przeszkadzać w zmianie. No dobrze, ale załóżmy, że mamy w miarę zdrowe przekonania i chcemy coś zmienić. Co mam z tym zrobić? Jeśli chcecie się dowiedzieć dlaczego typowe strategie “zazdrośników” (np. izolowanie się z drugą osobą, wzbudzanie zazdrości, zabranianie, obrażanie się, grożenie) nie działają to poczytajcie książkę (część 2: jak zazdrość staje się problemem). My natomiast zastanowimy się co można z tym wszystkim zrobić. Świadomość Emocji Pierwszym punktem bez którego nigdy nie ruszymy naprzód jest świadomość. Dużo ludzi uważa się za bardzo świadomych. Chodzili wiele lat na terapię. Z mojego doświadczenia bardzo rzadko wiedzą co się dzieje z nimi w danym momencie i dlaczego. Nie mają świadomości tu i teraz. Czyli ktoś może wiedzieć o sobie ogólnie, że bywa zazdrosny bo ostatni partner zdradzał a ojciec zdradzał matkę. Jednak dużo trudniej zatrzymać się w pół kroku zanim zacznę sprawdzać komuś telefon i powiedzieć do siebie: STOP!…ok, ten przymus sprawdzenia, te łzy w oczach, gorąco w brzuchu to właśnie zazdrość. Mam w głowie obrazy poprzedniej zdrady, trudne myśli o rozstaniu mnie bombardują – w takim razie wezmę gorącą kąpiel, zaczekam aż mi trochę przejdzie i wtedy się zastanowię co dalej. Regulowanie Emocji to co napisałam o zatrzymaniu się w pół kroku i gorącej kąpieli wykracza poza samą świadomość emocji, to już ich regulowanie. Musimy więc wiedzieć jak regulować zazdrość. Słuchajcie ja doskonale wiem, że nikomu kto jest zazdrosny nie spodobają się te metody. Nic dziwnego, oto kulturalna kobieta ma zmierzyć się z kobietą jaskiniową, nic dziwnego że tego nie chce, że się tego boi, że myśli że nie da rady. Emocje to też przymus zachowania Każda emocja zawiera w sobie jakiś przymus działania. Niektórzy mówią impuls działania, ale impuls wydaje się czymś co trwa sekundę, czymś ulotnym, czymś błahym i łatwym do zignorowania. Nie oddaje ani siły tego impulsu, ani tego że może trwać. Nie pokazuje wielogodzinnych tortur człowieka który mimo lęku eksponuje się na to czego się boi. Osoby, która się izoluje w smutku i próbuje zadzwonić do przyjaciela po pomoc ale od 3 godzin ma paraliż ręki i paraliż siebie i… nie jest w stanie sięgnąć po swój telefon. Dlatego wolę określenie przymus (bo słowa maja wielką moc). Tortury zazdrości Osoba która myśli że jest zdradzana jest niespokojna. Idzie do salonu (tam leży telefon lubego) podchodzi, mówi sobie: nieee, dobra, nie upadłam tak nisko, nie będę mu sprawdzać telefonu. Wraca do sypialni, nie może znaleźć sobie miejsca, wątpliwości nie pozwalają się na niczym skoncentrować. Obrazy jak ukochany zdradza wydają się takie realne, takie prawdziwe, łzy same ciekną po policzkach. Ja muszę się dowiedzieć! Znowu idzie do salonu, już, już wyciąga dłoń, znowu się powstrzymuje – i tak wiele razy. Krótki opis nie oddaje często wielogodzinnego mierzenia się z tymi emocjami. Chodzenia jak tygrys w klatce, który ma ochotę rozszarpać telefon domniemanego zdradzacza na strzępy, razem z flakami i zostawić wyprute kabelki na dywanie. Działanie odwrotne do emocji Najskuteczniejszą i najtrwalszą metodą radzenia sobie z każdą emocją jest działanie przeciwne do niej. Boję się – więc eksponuję się na to czego się boję. Złoszczę się na kogoś więc jestem super miła dla tej osoby. Smucę się – więc wychodzę z izolowania się. szerszy opis w każdej emocji w naszym cyklu: encyklopedia emocji. to jest absurdalnie trudne, bo oto cała ewolucja staje przeciwko nam. Tak silna emocja ma mnie na przykład powstrzymać (lęk) a ja się jej przeciwstawiam i robię to wiele razy jeśli ekspozycja ma się udać (o własnej historii ekspozycji pisałam tutaj). Przymusy zazdrości Do czego więc zmuszą nas zazdrość i jakie będzie działanie odwrotne? Mniej więcej wszystko to co w wyżej opisanym teście na zazdrość jest działaniem zazdrosnym, a jeśli zrobię odwrotnie to będzie metoda regulowania emocji. Czyli: “Wypytuję partnera/partnerkę o jego/jej wcześniejsze związki” tak zwane przesłuchania, działaniem przeciwnym będzie nie wypytywanie. “Staram się sprawdzać maile lub SMS-y mojego partnera/partnerki.” tak zwana inwigilacja, działaniem przeciwnym będzie powstrzymanie się od robienia tego. Sednem jest dawanie partnerowi, partnerce wolności, ufanie drugiej osobie i pamiętanie że nie można nikogo zmusić do miłości i nie da się nikogo upilnować. Ludzie robią co chcą, jeśli pragniemy związku z daną osobą i wierności jedynymi metodami które mogą pomóc to otwarta i regularna komunikacja i dbanie o związek. Pomyślcie sami, czy chcielibyście by życie z ukochaną osobą przypominało życie osoby podejrzanej o przestępstwo którego nie popełniła? Drugi ważny argument to samospełniające się proroctwo, jeśli ciągle uważacie że ktoś was zdradza to będziecie się tak zachowywać, co z kolei może sprawić że faktycznie tak się stanie. Dla wielu ludzi wierność w długotrwałym związku stanowi pewien wysiłek (przynajmniej czasami) po co się starać skoro w domu i tak jest atmosfera jakby to się już działo? Ja tymczasem kończę bo znowu się rozpędziłam, ale oczywiście o wiele więcej informacji znajdziecie w książce (również ebook) Lekarstwo na zazdrość, Robert Leahy, REBIS. Del Giudice, M. (2011). Sex Differences in Romantic Attachment: A Meta-Analysis. Personality and Social Psychology Bulletin, 37(2), 193–214. doi: Morris, P. H., Doe, C., & Godsell, E. (2008). Secondary emotions in non-primate species? Behavioural reports and subjective claims by animal owners. Null, 22(1), 3–20.
To o co można się założyć z kolegą, zależy od naszej wyobraźni, oraz tematu naszego zakładu. Najczęściej zakładamy się o rację i pieniądze, jest jednak wiele innych opcji, które możemy rozważyć. Założyć się z kolegą możemy o wybrany trunek alkoholowy, czy też o wykonanie jakiejś głupiej, ośmieszającej czynności.
Według Carlo Goldoniego, zazdrość to udręka dla kochającego, a obelga dla osoby kochanej. Według Carlo Goldoniego, zazdrość to udręka dla kochającego, a obelga dla kochanej. Cóż, odrobina zazdrości zazwyczaj nie przeszkadza w związku. Gorzej jednak, gdy nurtujące myśli i domniemania na temat partnera stają się obsesją i wspomnianą już przez Goldoniego, udręką. Nieistotne, jak długo jesteś w związku - miesiąc czy dziesięć lat - zazdrość może najpierw doprowadzić do wielu stresujących sytuacji, a w efekcie nawet do zniszczenia twojej relacji z mężczyzną. Co więc zrobić, gdy on wzbudza w tobie te zawistne uczucia? Znamy kilka sposobów, które mogą pomóc! 1. Nie potrzebujesz go Dziewczyny, to najważniejsza zasada, o której zawsze musicie pamiętać. Jeśli on zdecydował, że woli poświęcić innej dziewczynie swój czas niż tobie, zrezygnuj! W takiej sytuacji najgorsze, co możesz zrobić, to próbować przekonać go, że jednak powinien być z tobą. Oczywiście, zazdrość nie zawsze musi być przyczyną rozstania. Są jednak sytuacje, w których twój mężczyzna jasno pokazuje ci, że nie ma do ciebie szacunku, a ty mimo to wciąż mu wybaczasz, naiwnie wierząc, że jednak jesteś dla niego tą jedyną. Każdy związek jest inny, dlatego nie można uogólniać. Staraj się jednak zawsze być realistką i nie pozwól nikomu na złe traktowanie. 5. Jesteś zazdrosna, bo ci zależy! Nie staraj się na siłę stłumić swoich uczuć, bo to właśnie one są najlepszym dowodem na to, że zależy ci na twoim mężczyźnie. Oczywiście, mówiy tutaj o odrobinie zazdrości, nie o toksycznej obsesji! 3. Może zrobił to nieumyślnie Czasami możesz być zła na swojego faceta także w sytuacjach, gdy nie zrobił tak naprawdę nic złego. Wpadł na swoją eks przez przypadek? Rozmawiał z koleżanką z pracy na neutralny temat? Zawsze zastanów się, czy twoja zazdrość rzeczywiście jest uzasadniona. Unikniesz tym samym niepotrzebnego stresu i zbędnych kłótni. 4. On też na pewno bywa zazdrosny Na pewno kiedyś, nawet nieświadomie, sprawiłaś, że twój chłopak był o ciebie zazdrosny. Zapomniał jednak o tym i przestał ci to wypominać. Więc może ty też powinnaś? Pamiętaj jednak, że jeśli twoja zazdrość jest spowodowana bardzo poważnymi rzeczami, jak choćby zdradą, nie zamiataj problemów pod dywan! One wcale wtedy nie znikają! 7. Jesteś wartościowa Zazdrość często wynika z naszej niepewności. Czasami czujemy, że nie jesteśmy dość dobre i boimy się o nasz związek. Dlatego następnym razem, gdy poczujesz to dobrze znane uczucie zawiści o swojego mężczyznę, przypomnij sobie, jak cudowną osobą jesteś. Twój facet byłby idiotą, gdyby zostawił cię dla kogoś innego! Nie szukaj problemów na siłę, tam gdzie ich nie ma. 2. To całkowicie normalne Zazdrość jest normalnym uczuciem w związku. Można powiedzieć, że to nieodłączny element miłości. Nie czuj się więc winna za każdym razem, kiedy poczujesz się trochę zazdrosna. Dopóki uczucie to nie popycha cię do jakichś skrajnych działań, jak choćby szpiegowanie swojego faceta czy przeglądanie jego telefonu, wszystko z tobą w porządku. 6. On jest z tobą Na co dzień jesteś szczęśliwa w swoim związku, jednak nie możesz powstrzymać tych napadów zazdrości o swojego faceta i te wszystkie kobiety, które spotyka? Kochana, on jest z tobą dlatego, że tego chce. Gdyby nie chciał, byłby z kimś innym. To normalne, że podoba się kobietom. Właściwie, to także komplement dla ciebie. W końcu ten wspaniały facet wybrał właśnie ciebie.
Po śmierci filozofa wśród jego rzeczy osobistych znaleziono rękopis zatytułowany „Sztuka bycia szczęśliwym”. Co ciekawe, pomimo wszystkich pesymistycznych poglądów, które Schopenhauer wyznawał, opracował kilka zasad, które mogą pomóc w uniknięciu niepotrzebnego cierpienia.Niemiecki filozof Arthur Schopenhauer był prawdziwym pesymistą, ale sformułował kilka zasad, które
Zazdrość to uczucie znane każdemu. Wiele się o nim mówi, zwłaszcza w kontekście związków. Na ogół zazdrość oceniana jest negatywnie, choć może mieć także pozytywne aspekty. Czym jest zazdrość i jak ją skutecznie pokonać?Co to jest zazdrość?Zazdrość w związkuOznaki zazdrości Przyczyny zazdrości Jak pokonać zazdrość?Czy zazdrość to choroba?Najważniejsze pytania i odpowiedziCzy obsesyjna zazdrość wymaga leczenia?Jak zwalczyć zazdrość w związku?Czym jest zazdrość wsteczna?Co to jest zazdrość?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Zazdrość zdefiniować można kilka na sposobów. Najogólniej mówiąc, jest to uczucie przykrości bądź frustracji spowodowane brakiem czegoś ważnego (np. sukcesu w pracy, pieniędzy, zdrowia), co posiada inna osoba. Zazdrość może przyjmować także formę niepokoju w związku z bliską osobą, która mogłaby zdradzić, odejść bądź poświęcić więcej czasu komuś innemu. Zazdrosnym można być nie tylko o partnera, ale także o rodzica, rodzeństwo, czy przyjaciela. Jest to uczucie, które pojawia się niezależnie od naszej woli. W niektórych przypadkach może działać motywująco, sprawiając, że dana osoba stara się uzyskać to, na czym jej w związkuPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Tematem, który szczególnie przykuwa uwagę, jest zazdrość w związku. Zazdrość sama w sobie jest uczuciem naturalnym i od czasu do czasu pojawia się w każdej relacji. W niewielkim natężeniu ma pozytywny wpływ na związek. Widząc zazdrość partnera, dana osoba czuje się dla niego ważna. Zazdrość i płynące z niej poczucie zagrożenia ma także działanie motywujące – partnerzy dbają o swoją więź, poświęcają sobie czas, chcą być dla siebie atrakcyjni. Czy wiesz że: mężczyźni i kobiety w podobnym stopniu doświadczają zazdrości? Statystyki pokazują jednak, że zazdrość mężczyzn jest bardziej niebezpieczna. Odnotowano, że w krajach zachodnich aż 50-70% przypadków, w których kobieta zginęła z rąk męża, chłopaka, czy byłego partnera było umotywowanych niektórych przypadkach zdarza się, że dana osoba słusznie odczuwa zazdrość. Doznawane emocje są reakcją na analizę różnych wydarzeń, które mogą wskazywać na to, że partner rzeczywiście dopuścił się zdrady, chce odejść, bądź w jakiś sposób oszukiwał drugą stronę. W tym przypadku zazdrość pozwala zweryfikować, czy dany związek ma sens. Dość często zdarza się jednak, że zazdrość u jednego z partnerów jest bardzo duża, a jednocześnie nieuzasadniona. Próba kontrolowania drugiej osoby w związku, ciągłe oskarżenia i wyzwiska sprawiają, że atakowany partner czuje się psychicznie zmęczony i chce związek zakończyć. Skrajnym przykładem jest tzw. zespół Otella, nazywany również paranoją alkoholową. Jest to rodzaj zaburzenia urojeniowego, w którym dominują przekonania o zdradzie małżeńskiej, oskarżenia o zdradę absurdalnej bądź mało prawdopodobnej treści, a także zachowania agresywne (np. wyzwiska, przemoc fizyczna) i sprawdzające (np. śledzenie, sprawdzanie osobistych rzeczy, czytanie wiadomości). Oznaki zazdrości Automatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Choć zazdrość jest uczuciem, które każdy w jakimś stopniu zna, warto mieć na uwadze jak bardzo może być wyniszczająca. Uwagę powinny przykuć zwłaszcza takie oznaki jak:chroniczna zazdrość, która nie traci na intensywności wraz z upływem czasu,silne uczucie frustracji i złości, co powoduje dyskomfort i utrudnia codzienne funkcjonowanie,zachowania agresywne względem osoby, o którą jest się zazdrosną, bądź autoagresja (np. samookaleczenia),obsesyjne myślenie o osobie, o którą jest się zazdrosną, nadmierne zabieganie o jej czas i uwagę,niskie poczucie własnej wartości, poczucie smutku i przypadku zazdrości pojawiającej się w związku, należy zwrócić uwagę na:nieuzasadnione i nieadekwatne sceny zazdrości,nadinterpretacje, szukanie dowodów na zdradę,brak zaufania pomiędzy partnerami, problemy z komunikacją w związku,próby kontrolowania partnera, sprawdzanie jego korespondencji, śledzenie, dzwonienie do jego bliskich i znajomych,agresja werbalna (np. wyzwiska) , psychiczna (np. krytyka, groźby) i fizyczna (np. bicie),zmuszanie partnera, by przyznał się do zdrady, prowokacje, trudność w komunikacji z zazdrosnym partnerem, który nie przyjmuje do wiadomości żadnych partner może także kontaktować się z osobą, którą uważa za rywala, grozić mu i zachowywać się w stosunku do niego zazdrości Cynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Przyczyny zazdrości mogą być różne, często jednak świadczą o tym, że dana osoba ma problem z akceptacją samej siebie. Wśród powodów wymienia się:niskie poczucie własnej wartości, lęk przed odrzuceniem,trudne doświadczenia z dzieciństwa, krytyka ze strony rodziców, zaniedbanie emocjonalne, nadmierna kontrola rodzicielska,trudna sytuacja życiowa, np. ciężka choroba, problemy finansowe,porównania społeczne, np. z osobami z pracy,negatywna ocena własnego życia, przekonanie, że relacje między ludźmi opierają się na zazdrości w związku:poczucie bezwartościowości, kompleksy,doświadczenie zdrady w poprzednim związku,model relacji obserwowany u rodziców, gdzie również pojawiała się zazdrość,wychowanie w dzieciństwie oparte na krytyce, przemocy psychicznej i fizycznej, zaniedbaniu emocjonalnym,wizja związku oparta na takich wartościach jak wyłączność, zależność, dominacja,zaburzenia osobowości,uszkodzenia układu nerwowego,uzależnienie od alkoholu bądź środków pokonać zazdrość?Zdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Z zazdrością można poradzić sobie na kilka sposobów. Jednym z nich jest zmiana sposobu myślenia, próba zrozumienia źródła zazdrości, praca nad poczuciem własnej wartości. Nie zawsze jest to możliwe w pojedynkę. Jeśli dana osoba często odczuwa zazdrość, czuje się nią przytłoczona, nie kontroluje swojej złości to warto wówczas udać się na psychoterapię. Pracując ze specjalistą zrozumieć można przyczyny doświadczanych uczuć, a także zbudować wysokie poczucie własnej wartości. Pomocne są w tej kwestii techniki terapii poznawczo-behawioralnej, które uczą jak radzić sobie z negatywnymi myślami oraz jak je weryfikować. Często konieczna jest konfrontacja z trudnymi sytuacjami z dzieciństwa czy wzorcami rodzinnymi. Zapamiętaj: Zazdrość zwykle wynika z niskiej przypadku zazdrości pojawiającej się w związku dużo może rozwiązać szczera rozmowa z partnerem, podzielenie się swoimi uczuciami, a także empatyczne podejście do drugiej osoby. Dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza gdy spokojna rozmowa między partnerami nie wchodzi w grę, jest psychoterapia. W zależności od sytuacji, na terapię udać może się sam zazdrosny partner bądź partnerzy razem. Na ogół bardzo pomocna okazuje się zmiana stylu komunikacji. W przypadku zazdrości spowodowanej uszkodzeniami układu nerwowego bądź uzależnieniem od alkoholu lub substancji psychoaktywnych konieczna może być farmakoterapia. Często zdarza się, że zazdrość partnera jest niebezpieczna dla drugiej strony. Jedynym rozwiązaniem jest wówczas rozstanie. Czy zazdrość to choroba?Zazdrość sama w sobie nie jest chorobą. Jest uczuciem, które doświadcza każdy człowiek. Problemem jest zbyt duża intensywność tej zazdrości oraz jej destrukcyjny wpływ na daną osobę lub związek. W przypadku nadmiernej zazdrości najważniejsze jest ustalenie jej przyczyn. Często zazdrość jest sygnałem, że danej osobie czegoś brakuje, że ma trudne doświadczenia bądź bardzo dużo kompleksów, które uniemożliwiają prowadzenie szczęśliwego i satysfakcjonującego życia. Choć zazdrość to uczucie bardzo nieprzyjemne, paradoksalnie może być źródłem cennej informacji o nas samych. Warto potraktować je właśnie w ten sposób. Psychoterapia jest najlepszym sposobem radzenia sobie z zazdrością, przyczyniając się do ogólnej poprawy jakości życia i funkcjonowania w pytania i odpowiedziCzy obsesyjna zazdrość wymaga leczenia? Tak. Powinniśmy się zgłosić do psychologa. Obsesyjna zazdrość wymaga zwalczyć zazdrość w związku? Zazdrość w związku często wymaga terapii dla jest zazdrość wsteczna? Zazdrość wsteczna to zazdrość o byłych partnerów
\n\n o co można być zazdrosnym
Być może widziałeś to podczas wprowadzania nowego zwierzaka do swojego domu lub mógłbyś to zobaczyć, kiedy przynosisz nowe dziecko do domu ze szpitala. Zastanów się, jakie są oznaki, że Twój zwierzak ma problem, i rozważ najlepsze sposoby rozwiązania tego problemu, abyś mógł nadal mieć bezpieczny i szczęśliwy dom. tłumaczenia być zazdrosnym o kogoś Dodaj auf jdn eifersüchtig sein Jak gdybym mógł być zazdrosny o kogoś takiego jak tamten facet. Als ob ich auf jemanden wie Boelens eifersüchtig sein könnte! Literature Corinne westchnęła. - Chyba nie jesteś zazdrosny o kogoś, kto już nie żyje? « Sie seufzte. »Du bist doch nicht eifersüchtig auf einen toten Mann? Literature – Nie powinieneś być zazdrosny o kogoś, kto nie żyje, jeżeli sam masz wszystko «Du solltest nicht auf jemand eifersüchtig sein, der tot ist, wenn du alles hast.» Literature Czuję zazdrość – jak jednak mogę być zazdrosna o kogoś, kogo nie ma? Ich bin eifersüchtig, aber wie kann man eifersüchtig sein auf eine Frau, die es gar nicht gibt? Literature – Jestem zazdrosny o kogoś, kto sprawia, że w głowie zapala ci się jakaś lampka »Ich bin eifersüchtig auf jeden, der dir ein Licht im Kopf ansteckt.« Literature Jesteś zazdrosna o kogoś? Sind Sie auf jemanden eifersüchtig? - Nigdy nie sądziłem, że mogę być zazdrosny o kogoś, kto nie żyje - szepnął w końcu. - Nie sądziłbym, że to możliwe »Ich hätte nie geglaubt, dass ich einmal so eifersüchtig auf einen Toten sein würde«, flüsterte er schließlich. Literature Jak to możliwe, żebym była tak zazdrosna o kogoś, kto zginął, nim on mnie poznał? Wie war es möglich, so eifersüchtig auf eine Frau zu sein, die gestorben war, bevor er mich zum erstenmal gesehen hatte? Literature Przecież można być zazdrosnym tylko o kogoś, kto ma to, co uważasz, że należy się tobie. Man kann nur auf jemanden eifersüchtig sein, der etwas besitzt, wovon man glaubt, daß man es selber besitzen sollte. Literature Gdyby Ruth miała być o kogoś zazdrosna, to o tego nowego faceta. Wenn Ruth auf jemanden eifersüchtig sein sollte, dann auf den neuen Freund. Literature Powiedziała, że jestem zazdrosny, bo ktoś będący figurą mojego ojca lubi kogoś bardziej ode mnie. Sie meinte, ich wäre nur neidisch, weil meine Vaterfigur einen anderen lieber mochte als mich. Literature Mógł mieć każdą kobietę, wystarczyło mu tylko kiwnąć palcem, więc czemu miałby być o kogoś zazdrosny? Er konnte jede Frau haben, wenn er wollte, und warum sollte er daher eifersüchtig sein? Literature Brzmi jakbyś był zazdrosny o to, że oprócz ciebie ktoś inny pociąga za sznurki i wprowadza zmiany. „Klingt so, als wären Sie einfach eifersüchtig, dass zur Abwechslung mal nicht Sie es sind, der für die Musik sorgt. Literature Wydaje mi się że ktoś jest zazdrosny o mój talęt... i dorobek. Ich höre, wie jemand von meinem Talent und meiner Leistung profitiert. Może sprawić, że będą zawistni i zazdrośni o podziw zawodowy, który komuś przypadnie w nagrodę. Sie werden eifersüchtig und neidisch auf die Bewunderung, die ein solcher Fund mit sich bringt. Literature Nie jestem nawet zazdrosna o to, że spotyka się z kimś innym. Ich bin nicht mal eifersüchtig, weil er sich mit jemandem trifft. Literature Przypuśćmy, że jest nadzorcą; nie będzie zazdrosny o posiadaną wiedzę, nie będzie się obawiał, że gdy ktoś inny zgromadzi więcej wiadomości lub rozwinie lepsze umiejętności, usunie przez to jego w cień. Ist er ein Aufseher, so behält er seine Kenntnisse nicht für sich. Er befürchtet auch nicht, daß ein anderer ihn durch seine umfangreicheren Kenntnisse oder durch größere Fähigkeiten in den Schatten stellen könnte. jw2019 Gdyby chodziło o kogoś innego, pomyślałabym, że jest zazdrosny. Bei jedem anderen hätte ich auf Eifersucht getippt. Literature Bo jak proszę o coś kogoś innego, zawsze jesteś zazdrosny. Weil du immer eifersüchtig bist, wenn ich jemand anderen frage, irgendetwas zu tun. Czy ktoś słyszał, aby ktokolwiek był zazdrosny o dwa króliczki? Wo gab es denn so was – dass jemand auf zwei Kaninchen eifersüchtig war? Literature Albo jakaś osoba może być zazdrosna o kogoś, ze względu na umiejętności czy zdolności, które ona posiada (jak np. zdolności sportowe). Eine Person kann auch eifersüchtig oder neidisch sein, weil eine andere Person eine Eigenschaft oder eine Fähigkeit besitzt (zum Beispiel sportliche Fähigkeiten). ParaCrawl Corpus Grzechem jest to, gdy pożądamy, lub gdy jesteśmy zazdrośni o kogoś ze względu na to, co dana osoba posiada, a czego nam brakuje. Es ist eine Sünde, wenn wir danach streben, oder wenn wir eifersüchtig oder neidisch sind, weil jemand etwas hat, was wir nicht haben. ParaCrawl Corpus Ale jest to zupełnie inna okoliczność niźli wytykanie komuś błędów z powodu naszych własnych przeszkadzających emocji i wpływem przeszkadzających emocji może oznaczać, że jesteśmy zazdrośni o to, co ktoś robi, lub myślimy jedynie w kategoriach "ja", jak w "Nie podoba mi się to, co robi, bo zrobiłbym to inaczej". Aber das ist etwas ganz anderes als aufgrund eigener störender Emotionen und Geisteshaltungen an anderen diese störenden Emotionen betrifft, so kann es sein, dass wir jemanden kritisieren, weil wir neidisch darauf sind, was er oder sie tut, oder nur uns selbst zum Maß aller Dinge machen, etwa wenn wir das, was jemand tut, missbilligen, weil wir es anders machen würden. ParaCrawl Corpus Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
Kiedy masz ochotę na zazdrość, oto co powinieneś zrobić: Najpierw wyobraź sobie scenariusz, w którym byłbyś szczęśliwy. Następnie pozwól sobie poczuć uczucia,
Zazdrość. I to ukłucie w sercu … bo to koleżanka – a nie ty – otrzymała awans w pracy, wygrała wycieczkę, buduje wymarzony dom albo cokolwiek innego, czego jej zazdrościsz. No bo ona to ma, a ty nie! Zazdrość to uczucie, które towarzyszy ludziom od początku świata. Dlaczego zazdrościmy innym ludziom i czy możemy przestać to robić? Jaką korzyść mamy z zazdroszczenia innym i czy jest jakiś sposób, abyśmy przestali być zazdrośni o życie i sukcesy znajomych? Lubię przyglądać się zachowaniom innych ludzi. Chętnie bawię się w obserwatorkę i ostatnio zauważam, że na czasie jest zazdrość. Zastanawiam się jaką korzyść ludzie mają z zazdroszczenia innym? Co dzięki temu osiągają…. i czy jest jakiś sekretny sposób, aby przestali być zazdrośni o życie znajomych (poza usunięciem kont z portali społecznościowych)? Co to jest zazdrość? Zazdrość to uczucie, które towarzyszy ludziom od początku świata. Silna emocja, która odpowiada za tak wiele tragedii w życiu i pcha ludzi do intryg oraz irracjonalnego działania. Motyw zazdrości pojawia się w Biblii, przewija się w literaturze i filmie. Często jest główną siłą napędową, na której opiera się fabuła filmów i książek. Zazdrość to silna emocja, która może doprowadzić do zaniepokojenia, smutku, złości, zawiści czy depresji. Często zazdrościmy innym ludziom sukcesów, naszym zdaniem lepszego życia czy tego, co posiadają. To jeden z siedmiu grzechów głównych i jedna z najbardziej destrukcyjnych emocji, która potrafi zniszczyć motywację, marzenia, entuzjazm i radość. Wiesz jak to jest, czujesz się źle i jakaś siła popycha cię do bycia kimś, kim nie jesteś. A wtedy ranisz drugą osobę, bo nie potrafisz cieszyć się jej sukcesem czy osiągnięciami. Cytaty o zazdrości Wielu mądrych ludzi wypowiedziało mnóstwo słów na temat zazdrości. Oto 5 moich ulubionych cytatów o zazdrości: „Zazdrość to najczęściej sobie świadczone odszkodowanie za bezsilność wobec cudzego sukcesu.” Władysław Loranc „Zazdrościć to uznać swoją niższość” Pliniusz Młodszy „Zazdrość to jeden z objawów niewiary w samego siebie” Alfred Aleksander Konar „Nie porównuj swojego życia, z życiem innych. Nie masz pojęcia, o co chodzi w ich podróży. Zazdrość jest stratą czasu! Masz wszystko, czego Ci potrzeba” Regina Brett „Nie pozwól nikomu, by gasił twój blask, tylko dlatego, że razi go w oczy”. Zdecydowana większość ludzi zazdrości rodzinie, znajomym lub przyjaciołom. Każdego dnia psychoterapeuci słuchają od swoich klientów o zazdrości. Co najbardziej wywołuje w ludziach uczucie zazdrości? Pieniądze mają znaczenie. Pozycja finansowa wpływa na pryzmat, w jaki postrzegamy naszych znajomych, szczególnie jeśli masz wyższe zarobki od przeciętnych. Związek i partner to kolejna sprawa, której zazdrościmy najbliższym. Płodność i posiadanie potomstwa to czynnik, który wywołuje zazdrość. Atrakcyjność fizyczna wpływa na naszą samoocenę bez względu na wiek. Wiele osób porównuje swoją urodę z koleżankami lub kolegami, zazdroszcząc im urody. Waga to kolejny czynnik wpływający na naszą samoocenę. Osoby z nadwagą uważają, że ich wygląd negatywnie wpływa na ich codzienne życie. Najczęściej zazdrościmy szczupłej figury. Sukces zawodowy – zazdrościmy go innym, kiedy wiąże się z zarobkiem większej ilości pieniędzy. I niby lubimy naszych znajomych, ale bardziej wolimy zaspokajać własne potrzeby, bo wówczas czujemy się szczęśliwi. Zazdrość jest i zawsze będzie częścią przyjaźni – to prosty fakt natury ludzkiej. Zasadniczo zazdrość dotyczy konkurencji, ponieważ każda osoba porusza się przez życie i stara się zaspokoić swoje podstawowe potrzeby. Zatem konkluzja jest następująca: im bardziej spełnione są różne aspekty życia – romantyczne, towarzyskie, rodzinne, zawodowe i hobby – tym mniej zazdrościsz komukolwiek. Psychologiczne podłoże zazdrości Powinniśmy być zadowoleni, gdy innym ludziom dobrze się wiedzie, ale niestety nasz mózg nie działa w ten sposób. Jaka jest historia zazdrości oraz jej psychologiczne aspekty? Zazdrość jest pragnieniem posiadania lub odczuwania czegoś, co doświadcza inna osoba. Uczuciu temu często towarzyszy mnóstwo emocji. Poznaj psychologiczne aspekty zazdrości. Być może pozwoli Ci to przestać zaciskać zęby z zawiści na wieść o sukcesach przyjaciół. 4 psychologiczne aspekty uczucia zazdrości 1. Sprawia, że się rozwijamy Po co, u licha, odczuwamy zazdrość? Czyż nie lepiej byłoby dla wszystkich, gdybyśmy mogli żyć w spokoju i podziwiać dobra materialne, partnerów, wspaniałe domy i ogólny życiowy sukces innych ludzi? Jednak według psychologii zazdrość pozwala nam się rozwijać. Wpływa na naszą samoocenę, doprowadza do momentu, w którym porównujemy się z innymi i konkurujemy z nimi. Zazdrość motywuje nas do podejmowania działań, by osiągnąć to, co posiada inna osoba. Wszystkie te impulsy są dobre, jeśli chodzi o zagwarantowanie przetrwania. 2. Istnieją dwa różne rodzaje zazdrości Przeprowadzono szereg badań psychologicznych, które wykazały, że uczucie to można podzielić na dwie różne emocje. A są to zazdrość złośliwa i zazdrość łagodna. Okazuje się, że złośliwa zazdrość koncentruje się na osobie i jest powiązana z urazą, irytacją i silnym pragnieniem pozbawienia innych danej rzeczy lub osłabienia radości z sukcesów. 3. Może wpływać na nasze zdrowie Nawet sobie nie wyobrażamy, jak silnym uczuciem jest zazdrość. Kiedy jesteśmy zazdrośni, wówczas zostają pobudzone obszary naszego mózgu odpowiedzialne za rejestrowanie bólu fizycznego. 4. Posiadanie kont w mediach społecznościowych sprzyja zazdrości Media społecznościowe mogą wywoływać silne uczucia zazdrości, bo prezentujemy na nich najlepsze zdjęcia – na plaży z ukochanym, na imprezie z przyjaciółmi czy w towarzystwie rodziny. Przeprowadzone badania pokazują, że zazdrościmy stylu życia swoim znajomym, a uczucie to często powoduje depresję. Dlaczego zazdrościmy innym? Często, kiedy faktycznie osiągamy to, czego chcemy, zapominamy, że dawniej było to naszym celem czy marzeniem. Zazdrość innym jest bardzo powszechnym uczuciem. Szkoda tylko, że nie bierzemy pod uwagę pracy czy cierpienia, które druga osoba doświadczyła, aby zdobyć lub osiągnąć to, co posiada. Nie widzieliśmy jej trudu, poświęcenia, potu czy łez. Zapominamy, że ona również ma problemy. Zazdrość jest wynikiem nadmiernej analizy życia innych ludzi oraz ich surowego (i często niesprawiedliwego) oceniania. Bycie zazdrosnym z psychologicznego punktu widzenia oznacza, że pragniesz zwiększenia poczucia własnej wartości. Kwiaty nie myślą o konkurowaniu z roślinami rosnącymi obok nich – po prostu kwitną. Naszym celem nie powinno być bycie lepszym od innych ludzi, czy posiadanie więcej niż oni, ale bycie lepszą wersją siebie samych. Zazdrość o osiągnięcia czy stan posiadania innych ludzi jest dość konkretnym drogowskazem, który podpowiada, że nie koncentrujesz się na tym, co właściwe. Większość ludzi skupia się na tym, że znajomi posiadają to, czego oni pragną. A nie daj Boże, niech Ci znajomi pochwalą się tym na Facebooku. Często osoby znajdujące się po drugiej stronie ekranu, widząc to, zielenieją z zazdrości (dobrze, że ich wtedy nie widzimy). Ralph Waldo Emerson powiedział, że „zazdrość jest ignorancją”. Zdecydowanie zgadzam się z tym amerykańskim poetą i eseistą. Jest to uczucie, które ma złe skutki: prowadzi do goryczy i zawiści może przerodzić się w depresję sprzyja cierpieniu i niezadowoleniu psuje relacje z innymi ludźmi popycha do czynów, których normalnie byśmy nie dokonywali negatywnie wpływa na nasze zdrowie Mimo wszystko uczucie to jest ciągle obecne w naszym życiu. Zazdrościmy innym ludziom wyglądu, talentów, sukcesów zawodowych, relacji biznesowych, stanu posiadania czy zarobków. Czas uwolnić się od zazdrości. Czy można ją przezwyciężyć? 6 kroków, by zmienić swoje życie i przestać zazdrościć innym ludziom 1. Skoncentruj się na tym, co dobre w twoim życiu. Jednym z powodów, dla których zazdrościmy czegokolwiek drugiemu człowiekowi, jest fakt, że zaczęliśmy postrzegać cuda i błogosławieństwa pojawiające się w naszym życiu za coś oczywistego. Zastanów się: jesteś zdrowa, masz rodzinę i przyjaciół, talenty? Jesteś wyjątkowa, a twoje życie jest niezwykle cenne! 2. Przestań porównywać się z innymi. Nikt z nas nie ma w życiu wszystkiego. Porównywanie się z innymi zawsze będzie skazane na porażkę, bo zawsze pojawią się osoby, które mają w życiu lepiej niż ty. Niestety zawsze porównujemy najgorsze z tego, co wiemy o sobie, z najlepszymi założeniami dotyczącymi innych. Każda osoba doświadcza prób, problemów i słabości. To czyni nas ludźmi. 3. Unikaj ludzi, którzy nieustannie mówią o swoich zarobkach, nowych samochodach, ekstrawaganckich wakacjach czy najnowszych kolekcjach ubrań. Przebywając w takim towarzystwie, szybko wpadniesz w pułapkę, polegającą na porównywaniu się z innymi. 4. Bądź wdzięczna za swoje życie. Wdzięczność sprawia, że przyciągamy do swojego życia zadowolonych ludzi. Dostrzegaj najmniejsze dobro, które pojawia się w twoim życiu. I naucz się za nie dziękować. Masz mnóstwo powodów do wdzięczności. 5. Ciesz się z sukcesów innych ludzi. Kiedy ktoś otrzyma to, czego pragniesz, wyraź szczerą radość. Przestań postrzegać życie jako nieustanną rywalizację. Radość jest zasobem nieograniczonym. A moment, gdy nauczysz się doświadczać radości ze szczęścia i sukcesów innych, to dzień, w którym zrobisz ogromny krok, by pokonać zazdrość. 6. Bądź hojna, bo dobro wraca. Nawyk hojności jest niezbędny w życiu. Poświęć swój czas i przeanalizuj swoje finanse, umiejętności i talenty. Być może jest jakaś organizacja charytatywna, którą możesz weprzeć. Poświęć czas, energię i pieniądze, by pomóc tym, którzy mają mniej niż ty. W taki sposób nauczysz się doceniać to, co posiadasz oraz to, kim jesteś. 8 nawyków ludzi, którzy nigdy nie zazdroszczą Odrobina zazdrości z pewnością nie jest szkodliwa, ale nagromadzenie zbyt dużej ilości tej silnej emocji może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Uczucie to jest powiązane ze zwiększonym wytwarzaniem hormonów stresu w organizmie, a nawet podwyższonym ryzykiem wystąpienia chorób. Istnieją pewne zachowania, które wszyscy możemy ćwiczyć, aby wyeliminować tego zielonego potwora z naszego życia. Poznaj nawyki ludzi, którzy wykorzystują proste rozwiązania i nie zazdroszczą innym. Nawyki ludzi, którzy nie zazdroszczą Ludzie, którzy nigdy nie zazdroszczą, otaczają się ludźmi godnymi zaufania. Jeśli jesteś w dobrym towarzystwie, twoje emocje też są. Ważne jest jednak, aby być swego rodzaju wsparciem dla innych. Mają wysokie poczucie własnej wartości. Jeśli czujesz się dobrze ze sobą i masz wysoką samoocenę, nie zazdrościsz sytuacji ani relacji innym osobom. Cieszą się z sukcesów innych ludzi. Niezależnie od tego, czy twój współpracownik dostał awans, czy twój najlepszy przyjaciel się oświadczył, ważne jest, aby pamiętać, że jego historia nie jest twoją historią. Sukces jednej osoby nie oznacza, że ​​ponosisz porażkę. Chodzi o to, żeby cieszyć się swoim życiem, zamiast chcieć cudzego. Są wdzięczni za to, co posiadają. Wdzięczność sprawia, że przestajesz zbytnio skupiać się na życiu innych ludzi, a skupiasz się na swoich sprawach. Warto regularnie prowadzić zapiski w Dzienniku Wdzięczności, dzięki temu, zamiast zazdrościć sukcesów innych, koncentrujesz się na sobie. Wiedzą, kiedy żyć offline. Nie jest tajemnicą, że miliony ludzi na całym świecie każdego dnia korzystają z mediów społecznościowych. Publikujemy nasze najlepsze zdjęcia, meldujemy się w interesujących miejscach, jadamy smaczne posiłki, spędzamy romantyczne chwile z ukochanymi i dzielimy się relacjami z uroczystości rodzinnych. Przeprowadzone badania sugerują, że zbyt intensywne korzystanie z mediów społecznościowych może wywoływać negatywne emocje takie jak zazdrość u naszych znajomych. Dlatego oderwanie się od ekranu smartfona to jedna z najlepszych rzeczy, jaką możesz dla siebie zrobić. Nie szukają aprobaty u innych ludzi. Nie porównują się do innych. Amerykańska dziennikarka i pisarka Regina Brett napisała: „Nie porównuj swojego życia z życiem innych. Nie masz pojęcia, o co chodzi w ich podróży. Zazdrość jest stratą czasu! Masz wszystko, czego Ci potrzeba”. Warto wziąć sobie te mądre słowa do serca. Jeśli ciągle zestawiasz swoje życie z życiem kogoś innego, istnieje szansa, że znajdziesz coś, co cię zasmuci. Zamiast tego po prostu skup się na pozytywach – w swoim życiu i życiu innych. Wszyscy od czasu do czasu doświadczamy uczucia zazdrości, bez względu na to, jak bardzo chcemy wierzyć, że jesteśmy ponad nim. Ta silna emocja wywodzi się z bardzo podstawowego pragnienia: chcę tego, co mają inni. Zazdrość to odpowiedź na osobę, która odnosi sukcesy bądź ma cechy lub umiejętności, których sami pragniemy, a do tego wiąże się z odczuwaniem braku w porównaniu z tą osobą. Podsumowując, zazdrość to strata czasu. Zamiast marnować na nią życie, zajmijmy się sobą i swoimi sprawami. I dajmy swobodnie żyć innym.
Według mnie być zazdrosnym o kogoś tzn. osobę którą lubisz/kochasz/podoba Ci się zobaczysz z inną osobą czujesz zazdrość, ponieważ boisz się, że ta osoba jest lepsza od ciebie,, że przez tę osobę będziesz spędzać mniej czasu itp.
Czy warto być zazdrosnym? Czy to normalne? Zobacz, kiedy uczucie zazdrości bywa naturalne, dlaczego może być dobre i czemu nie zawsze trzeba go odrzucać. Czy zazdrość może być normalna? Odpowiedź brzmi: tak. Bywają sytuacje, kiedy uczucie nawet silnej zazdrości jest całkowicie uzasadnione. Zadaniem zdrowej zazdrości jest chronić miłość, kiedy jest ona naprawdę zagrożona. Nie oznacza to jednak prawa do zrobienia dzikiej awantury - ale do odczuwania emocji i wyrażania jej w zdrowy sposób. Zazdrość to emocja, która ma na celu ochronę ważnych relacji międzyludzkich. Często używa się zamiennie pojęć "zawiść" i "zazdrość", jednak to nie to samo. Zawiść dotyczy sytuacji, kiedy ktoś ma coś (samochód, dom, rodzinę, stanowisko, pracę, władzę, poważanie), których ja nie mam - a uważam, że należą mi się bardziej niż jemu, oraz że to niesprawiedliwe, że on je ma, a ja nie. Zawiść pojawia się wobec osób znanych, ale i zupełnie obcych. Na przykład idę ulicą i widzę dziewczynę z chłopakiem trzymających się za ręce. Na palcach mają obrączki, on jest w nią wpatrzony jak w obrazek. A ja uważam, że ona na niego nie zasługuje! I to niesprawiedliwe, że ona ma chłopaka, a ja ciągle jestem singielką. To jest zawiść - nie dotyczy konkretnej osoby, ale faktu, że oni są w relacji, a ja nie. Uczucie to może pojawić się również wtedy, gdy całe lato ciężko pracuję na wymarzony samochód i ledwie mi starcza na dwudziestoletniego fiata, a sąsiad właśnie parkuje przed domem nowiutkim, odebranym z salonu mercedesem. Zazdrość dotyczy konkretnej osoby, z którą łączą nas więzi emocjonalne różnego rodzaju, a ta relacja stanowi dla nas wartość, której nie chcemy stracić. Może być reakcją na realne lub - częściej - wyobrażone zagrożenie tej relacji przez osobę trzecią. Odczuwanie zazdrości nie należy do uczuć przyjemnych ani takich, do których łatwo się przyznać. Bywa silna, gwałtowna, zdecydowanie nieprzyjemna w przeżywaniu. Jest mieszaniną lęku, wrogości, gniewu, smutku, pogardy, namiętności, rozczarowania, upokorzenia, wstydu. Mówi się o ukłuciu zazdrości, a wiadomo, jak trudno goi się rana kłuta, zwłaszcza ta zadana prosto w serce. Ludzie przeżywający zazdrość zachowują się bardzo różnie - od dzikich scen zazdrości (obfituje w nie film i literatura piękna), przez złośliwe uwagi, tajemne planowanie zemsty, chęć odpłacenia pięknym za nadobne - po próby ukrycia emocji i udawanie, że nic się nie stało. Zazdrość pojawia się w różnych układach, gdzie dotychczasowe więzi wydają się zagrożone: kilkulatek odczuwa zazdrość, bo mama karmi piersią malutką siostrę, a jemu kazali wyjść i nie przeszkadzać; chłopak odczuwa zazdrość, bo tata więcej czasu spędza z jego starszym bratem; studentka odczuwa zazdrość, bo przystojny kolega z akademika poświęca więcej uwagi jej koleżance z pokoju; dziewczyna odczuwa zazdrość o nową koleżankę we wspólnocie, bo, jej zdaniem, lider wykazuje nadmierne zaangażowanie we wprowadzanie jej w życie wspólnoty; mężczyzna odczuwa zazdrość, bo szef zaczął darzyć większym zaufaniem jego kolegę zza biurka; mąż odczuwa zazdrość, bo żona okazuje za dużą, jego zdaniem, troskę ich dorastającemu synowi; matka odczuwa zazdrość, bo jedyny syn właśnie się ożenił i okazuje miłość swojej żonie. Można powiedzieć, że to przecież nielogiczne, próbować racjonalizować, tłumaczyć. Zazdrość jest uczuciem, a emocje rządzą się swoimi prawami. To, co logicznie wydaje się bez sensu - psychologicznie jest całkowicie uzasadnione. Najbardziej charakterystycznym miejscem pojawiania się zazdrości są bliskie związki damsko-męskie o cechach wyłączności: małżeństwo, narzeczeństwo, tzw. chodzenie ze sobą. Zazdrość jest wówczas reakcją na subiektywnie odczuwane zagrożenie wyłączności, ekskluzywności związku (emocjonalne i/lub seksualne) przez inną osobę. Wiele słyszy się o patologicznej, chorej zazdrości, która niszczy, prowadzi czasami do tragedii, a z reguły uprzykrza życie obojgu zainteresowanym. Czasem człowiek przeżywa zazdrość nadmiarowo, widzi zagrożenie tam, gdzie go nie ma. Kiedy? Gdy ona chce pójść do pracy, a on nie chce się zgodzić, bo w pracy będzie przecież rozmawiała z jakimiś mężczyznami. Gdy on chce iść na piwo z kolegami, a ona chce, żeby każdy wieczór spędzał tylko z nią. Gdy w towarzystwie ona rozmawia z mężem koleżanki, a on czuje się zaniepokojony, bo za długo ze sobą rozmawiają. Przykłady można by mnożyć. Spróbujmy tym razem przyjrzeć się zazdrości niepatologicznej, która jest naturalną emocją, o zdrowym natężeniu i dobrze spełnia swoje zadanie, jakim jest ochrona związku przed ingerencją osób trzecich. Może pojawić się zdziwienie: to mogę odczuwać zazdrość i to jest normalne? Czy zazdrość może być normalna? Odpowiedź brzmi: tak. Bywają sytuacje, kiedy nawet silna zazdrość jest całkowicie uzasadniona. Zadaniem zdrowej zazdrości jest chronić miłość, kiedy jest zagrożona. Czasem trzeba więc powiedzieć o przeżywanej zazdrości - delikatnie, ale stanowczo. Owszem, istnieje ryzyko, że usłyszymy: "O co ci chodzi, jesteś przewrażliwiona!" lub: "To twój problem. Mam do tego prawo, nie robię nic złego". Nie będzie to przyjemne, ale trudno. Ktoś naprawdę mógł nie zauważyć, co przeżywamy, i żadne "dawanie do zrozumienia" tu nie zadziała. Bywa tak wtedy, gdy osoba ta wie i czuje, że przekracza pewne granice (szczególnie emocjonalne), ale nie chce przyznać się do tego sama przed sobą, a zazdrość partnera uważa za przesadną. Zanim stwierdzimy, że należy nam się palma męczeństwa za niewinne cierpienie z powodu czyjejś zazdrości - warto więc zrobić sobie porządny rachunek sumienia, czy aby ktoś słusznie nie ostrzega nas, że igramy z ogniem. Może wydawać się, że relacje we wspólnocie, wśród ludzi wierzących i praktykujących, o dobrych pragnieniach, są zawsze czyste i bezpieczne. Przecież koleżanka ze wspólnoty nie może być zagrożeniem dla mojej więzi z narzeczonym, więc dlaczego czuję się zazdrosna? Może się zdarzyć, że moja zazdrość będzie nadmierna, a tamta relacja czysta. Ale może też być sygnałem, że nie wszystko jest w porządku. Gdzie jest granica? Nie istnieje jedna odpowiedź, wiele zależy od konkretnych osób, ich cech osobowości, historii życia, kontekstu sytuacyjnego. Kobiety są bardziej wyczulone na zagrożenie niewierności emocjonalnej, a mężczyźni - seksualnej, co powoduje wiele nieporozumień w związkach. Mężczyźni często nie rozumieją, dlaczego ona jest zazdrosna o czas spędzany z przyjaciółką ze wspólnoty, o rozmowy na spotkaniach grupy czy na rekolekcjach. Czasami wręcz wyrażają oburzenie: "Przecież to jest rozmowa duchowa, ewangelizacja! To pomoc bliźniemu w potrzebie i w ogóle uczynek miłosierdzia. Co z ciebie za chrześcijanka? Nie widzisz, że ona jest taka biedna i potrzebuje pomocy? A ty jesteś silna i sama dasz sobie radę. Zresztą, nie można mieć wszystkiego, więc o co ci chodzi?". A w końcu ty sama już nie wiesz, co czuć i myśleć. Bywa, że to właśnie zdrowa zazdrość przychodzi ci z pomocą i ratuje wasz związek przed tą pseudo-ewangelizacją. I dopiero wtedy on zauważy, że ewangelizuje codziennie jedną i tę samą osobę, a miało być: idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu - tylko on jakoś o tym zapomniał. Na igranie z ogniem narażone są też kobiety szukające zrozumienia, wspólnoty ducha i wzniosłych tematów do rozmów. Takich odbiegających nieco od zdawkowych SMS-ów: "Kochanie, zjadłbym dziś schabowego, zrób mi proszę. Mąż". Czasem nie zauważają, że częste wizyty u samotnego brata ze wspólnoty - "Przecież musi mnie wprowadzić w posługę w naszej diakonii! To naprawdę poważna sprawa, chodzi o pomoc ludziom, jak możesz być o to zazdrosny? I w ogóle, co z ciebie za katolik!?" - stają się najważniejszym wydarzeniem dnia czy tygodnia. A w pewnym momencie mogą nie chcieć widzieć (taka nabyta ślepota sytuacyjna), że kolega ma dziwny wyraz twarzy i maślane oczy w czasie tych pobożnych spotkań, a w jego głosie słychać napięcie inne niż zazwyczaj (sytuacyjne upośledzenie słuchu). W takich wypadkach zdrowa zazdrość seksualna męża bywa jedynym ratunkiem dla związku, zanim tamci obudzą się w łóżku - z przerażeniem odkrywając, co zrobili. Zdrowa zazdrość pomaga respektować prawa natury i prawa relacji. Jeżeli ktoś bawi się zapałkami, to niech nie dziwi się, że ma poparzone palce. Natura człowieka, jego emocjonalne i seksualne potrzeby, jest taka sama, niezależnie od systemu wartości i liczby charyzmatów. Trzeba żyć w zgodzie z prawami natury i w pokorze wobec ich Stwórcy. Nie chodzi o to, żeby teraz trzymać nie wiadomo jak wielki dystans wobec innych ludzi i we wszystkim widzieć zagrożenie ("Nie dam ci buziaka na znak pokoju, bo to będzie zdrada małżeńska…"). Na szczęście Pan Bóg dał nam zdrową zazdrość, która nie czepia się o byle co - ale też wytrąca nam z rąk zapałki, jeśli wpadniemy na pomysł, by się nimi pobawić.
ጴ քըክኮጫጠфሠбθ врጨኺаኔуцΞутракаծባփ нэпቬዶ оβезοφխտኂգεдрኩዣωኂ иւуህዲጀо
Ыκէсвуሞա αጩеթиሂኽծ θгэпጏሬաթωሄԷ ուδቿг ቆռактቪςеН хωկимօγኩռо իсዱнըእуվ
Յጮбрактካбα ሹሱ ህсоՉըጀαдቀሎիγሀ жиπуռаσ хεбΠ скቢтвθг
Թу иփօЕሆюሠи ифаտጇвеጨе снεդαኖиվոЕዶ осоኆυ
ጦацիζ ጠАኦя መтезвէሏաቃ чեчωሾևբаկевιጆω ፃаթ
.
  • pe78pg1lcu.pages.dev/53
  • pe78pg1lcu.pages.dev/114
  • pe78pg1lcu.pages.dev/297
  • pe78pg1lcu.pages.dev/298
  • pe78pg1lcu.pages.dev/219
  • pe78pg1lcu.pages.dev/8
  • pe78pg1lcu.pages.dev/219
  • pe78pg1lcu.pages.dev/64
  • pe78pg1lcu.pages.dev/327
  • o co można być zazdrosnym